کلمه‌ی "لاجورد" در زبان فارسی به معنای ماده‌ای معدنی است که معمولاً به رنگ آبی تیره و به عنوان سنگ قیمتی و در صنایع مختلف به کار می‌رود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتن صحیح: کلمه "لاجورد" به همین شکل نوشته می‌شود و از حروف "ل"، "ا"، "ج"، "و"، "ر" و "د" تشکیل شده است.

2. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه با تاکید بر حرف "ج" است و به صورت "لَجَورد" (با تشدید بر روی "ج") تلفظ می‌شود.

3. نوع کلمه: "لاجورد" یک اسم است و به دسته‌ی اسامی خاص تعلق دارد.

4. جمع‌ و مفرد: جمع این کلمه به صورت "لاجوردها" یا "لاجوردی‌ها" می‌تواند نوشته شود، به‌خصوص اگر به چند نوع یا رنگ متفاوت از این ماده اشاره شود.

5. استفاده ادبی: "لاجورد" می‌تواند در متون ادبی و توصیفی به عنوان نمادی از زیبایی و رنگ خاص به کار رود.

6. قید و وصف: این کلمه ممکن است در توصیف سنگ‌های قیمتی یا نقش و نگارهای خاص به کار رود. به عنوان مثال: "این کلاه لاجوردی بسیار زیباست."

7. پیشوند و پسوند: می‌توان از این کلمه به عنوان بخشی از واژه‌های ترکیبی استفاده کرد. به عنوان مثال: "لاجوردی" برای توصیف رنگ یا نوعی از پارچه می‌تواند به کار رود.

این نکات می‌توانند به نگارش صحیح و استفاده مناسب از کلمه "لاجورد" در متون مختلف کمک کنند.

1. لاجورد یک سنگ قیمتی است که به خاطر رنگ آبی عمیق و زیبایش شهرت دارد.
2. در هنرهای دستی، از لاجورد برای ساخت زیورآلات و تابلوهای نفیس استفاده می‌شود.
3. طراحان داخلی، از رنگ لاجوردی برای ایجاد فضایی آرام و دلنشین در دکوراسیون منازل استفاده می‌کنند.