اعیان نشین

کلمه "اعیان‌نشین" در زبان فارسی به معنای محله یا منطقه‌ای است که دارای جمعیت مرفه و برجسته می‌باشد. برای رعایت قواعد نوشتاری و نگارشی در این کلمه، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. نوشتن پیوسته: "اعیان‌نشین" به صورت پیوسته نوشته می‌شود و از دو بخش "اعیان" و "نشین" تشکیل شده است.

2. استفاده از همزه: در نوشتن "اعیان"، باید به همزه در ابتدای کلمه توجه کنید.

3. نقطه‌گذاری: در متنی که کلمه در آن به کار می‌رود، باید جمله و ساختار نگارشی صحیح رعایت شود.

4. نوع ویرگول و فاصله: در صورتی که کلمه در وسط جمله قرار گیرد، باید از ویرگول‌های مناسب و قواعد فاصله‌گذاری پیروی کرد.

5. تطابق از نظر تعداد: این کلمه به صورت مفرد استفاده می‌شود، بنابراین در مورد جمع‌بندی یا استفاده در جملات باید دقت کنید که با دیگر کلمات از نظر تعداد تطابق داشته باشد.

مثال:

• این محله یکی از اعیان‌نشین‌های تهران است.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "اعیان‌نشین" در نوشتار خود استفاده کنید.