کلمه "ماندگی" ترکیبی از واژه "ماندن" و پسوند "-گی" است. در زیر به بررسی برخی از قواعد نگارشی و نحوی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. معنا: "ماندگی" به معنای حالت یا صفت ماندن است. می‌تواند به معنای باقی ماندن در یک مکان یا وضعیت نیز تعبیر شود.

2. نحوه استفاده:

   • این کلمه معمولاً به عنوان اسم استفاده می‌شود و می‌توان آن را در جملات به کار برد:
     • "ماندگی او در اینجا دلیلی برای نگرانی است."
     • "ما باید به دلایل ماندگی افراد در این وضعیت فکر کنیم."

3. صرف و نحوه به کارگیری: این کلمه به صورت دایمی تغییر نمی‌کند و در جمله به صورت اسم مفعول باقی می‌ماند.

4. قواعد نگارشی:

   • در نوشتن "ماندگی"، باید به حروف اضافه و یا حرف تعریف و جلو و عقب آن توجه کنید.
   • در جملات، معمولاً بهتر است جمله‌ای که "ماندگی" در آن به کار رفته، به وضوح معنا کند تا ابهامی نداشته باشد.
5. توجه به نکات بلاغی: هنگام استفاده از این کلمه، می‌توان با توجه به بافت جملات و مقصود، استفاده‌های بلاغی مانند تشبیه یا استعاره را در نظر گرفت.

اگر سوال خاصی درباره‌ی استفاده یا ترکیب این کلمه با دیگر کلمات دارید، می‌توانید مطرح کنید.

1. ماندگی در تصمیم‌گیری باعث شد که فرصت‌های مهمی را از دست بدهیم.
2. استفاده از روش‌های نوین می‌تواند به کاهش ماندگی در فرآیندهای کاری کمک کند.
3. ماندگی در تحصیلات عالی می‌تواند تأثیر منفی بر روی آینده شغلی یک فرد داشته باشد.