ماندگی

کلمه "ماندگی" ترکیبی از واژه "ماندن" و پسوند "-گی" است. در زیر به بررسی برخی از قواعد نگارشی و نحوی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. معنا: "ماندگی" به معنای حالت یا صفت ماندن است. می‌تواند به معنای باقی ماندن در یک مکان یا وضعیت نیز تعبیر شود.

2. نحوه استفاده:

   • این کلمه معمولاً به عنوان اسم استفاده می‌شود و می‌توان آن را در جملات به کار برد:
     • "ماندگی او در اینجا دلیلی برای نگرانی است."
     • "ما باید به دلایل ماندگی افراد در این وضعیت فکر کنیم."

3. صرف و نحوه به کارگیری: این کلمه به صورت دایمی تغییر نمی‌کند و در جمله به صورت اسم مفعول باقی می‌ماند.

4. قواعد نگارشی:

   • در نوشتن "ماندگی"، باید به حروف اضافه و یا حرف تعریف و جلو و عقب آن توجه کنید.
   • در جملات، معمولاً بهتر است جمله‌ای که "ماندگی" در آن به کار رفته، به وضوح معنا کند تا ابهامی نداشته باشد.
5. توجه به نکات بلاغی: هنگام استفاده از این کلمه، می‌توان با توجه به بافت جملات و مقصود، استفاده‌های بلاغی مانند تشبیه یا استعاره را در نظر گرفت.

اگر سوال خاصی درباره‌ی استفاده یا ترکیب این کلمه با دیگر کلمات دارید، می‌توانید مطرح کنید.