کلمه "مانعه الجمع" به معنای "مانع جمع" است و در قواعد زبان فارسی به حالتی اطلاق می‌شود که موجب می‌شود یک اسم نتواند به صورت جمع درآمده و جمع بسته شود. در ادبیات فارسی، چند قاعده کلی برای استفاده از "مانعه الجمع" وجود دارد:

1. اسامی ذات: اسامی خاص و مخصوص معمولاً مانعه الجمع هستند، مثلاً نام افراد (مانند "علی" و "مریم")، اسامی مکان‌ها (مانند "تهران") و غیره.

2. اسامی فضای مجازی و انتزاعی: کلماتی که به مفاهیم مجرد و انتزاعی اشاره دارند (مانند "عشق"، "خدا"، "صداقت") نیز معمولاً به صورت جمع نمی‌آیند.

3. ترکیبات و عبارات: برخی ترکیبات و عبارات که به یک مفهوم واحد اشاره دارند، مانعه الجمع هستند. به عنوان مثال "مجموعه" و "گروه".

4. تعداد و شمار: برخی از اسم‌ها به دلیل تعداد یا نوع خاص خود ممکن است به صورت جمع درنیایند، مانند "فصل" (برای فصول سال) و "مجموعه".

5. استفاده از حرف‌تعریف: اگر اسم‌های خاص یا ذات به همراه حرف تعریف (مثل "ال") بیایند، معمولاً مانعه الجمع خواهند بود.

به طور کلی، استفاده صحیح از مانعه الجمع به درک و شناخت زبان و قواعد آن بستگی دارد و نیاز به تمرین و مطالعه بیشتر دارد.