کلمه "اغلاظ" در زبان فارسی به معنای زشتی یا بدیِ چیزی به کار می‌رود و از نظر نگارشی و قواعد زبان فارسی نکات زیر را می‌توان مد نظر قرار داد:

1. تلفظ: این کلمه به شکل "اَغْلاظ" تلفظ می‌شود. در اینجا "غ" به صورت غنایتی و "ظ" به شکل ضاد فارسی خوانده می‌شود.

2. نحوه‌ی نوشتن: باید به قواعد املایی توجه کرد. کلمه "اغلاظ" با "ا" و "غ" شروع می‌شود و "ل" و "اظ" را به ترتیب بعدی دارد.

3. حروف اضافه: در جملات حاوی این کلمه، حروف اضافه مانند "از"، "به" و "برای" باید به درستی بکار بروند. به‌طور مثال: "اغلاظ او در صحبت‌هایش موجب رنجش دیگران شد."

4. جنس کلمه: "اغلاظ" به عنوان یک اسم استفاده می‌شود و می‌تواند به صورت مفرد و جمع به کار برود.

5. سیاق جمله: توجه به سیاق جمله و ارتباط معنایی آن با استفاده از "اغلاظ" حائز اهمیت است. باید به این نکته توجه شود که این کلمه در جملات باید به خوبی با سایر اجزا هماهنگ باشد.

6. سواد ادبی: برای استفاده از "اغلاظ" در متون ادبی یا رسمی، آشنایی با معانی و مفاهیم مرتبط در موضوع بحث نیز مهم است.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "اغلاظ" به درستی و به شکلی مؤثر در نگارش فارسی استفاده کرد.