کلمه "متافیزیک" به معنای فلسفۀ وجود، فراتر از فیزیک و یا مطالعهٔ واقعیت‌های غیرمادی است. در زبان فارسی، نگارش صحیح این کلمه به صورت "متافیزیک" است و شکل جدا (به صورت "متا فیزیک") نادرست می‌باشد. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و دستوری مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. هویت کلمه: "متافیزیک" به عنوان یک اسم خاص در حوزه‌های فلسفی و علمی استفاده می‌شود.

2. تلفظ: در تلفظ کلمه، "م" و "ت" به‌صورت متصل و "فیزیک" به‌عنوان یک جزء از کلمه تلفظ می‌شود.

3. نوشتار: برای نوشتن این کلمه باید به قواعد املایی توجه شود و آن را به صورت یکپارچه و بدون فاصله بنویسید.

4. قید و صفت: می‌توانید این کلمه را با قید و صفات دیگر ترکیب کنید، مانند "متافیزیک بودن" یا "مطالعات متافیزیکی".

5. ترکیب و صرف: اگر قصد دارید از این کلمه به‌عنوان صفت یا قید استفاده کنید، می‌توانید از عباراتی مانند "مسائل متافیزیکی" یا "تحلیل متافیزیکی" استفاده کنید.

با رعایت این قواعد و نکات، می‌توان از کلمه "متافیزیک" به‌طور صحیح و مؤثر در نوشتار و گفتار استفاده کرد.