قاعده‌های نگارشی و قواعد زبانی در زبان فارسی برای کلمه "مجبور" به شرح زیر است:

1. مفهوم: "مجبور" به معنی کسی است که به ناچار کاری را انجام می‌دهد یا تحت فشار و اجبار قرار دارد.

2. نحوه‌ی کاربری:

   • "مجبور" می‌تواند به عنوان صفت به کار رود. مثلاً:
     • من مجبور شدم این کار را انجام دهم.
     • او مجبور به ترک خانه شد.
   • این کلمه به همراه حرف "به" یا "در" نیز می‌تواند استفاده شود:
     • مجبور به کاری شدن
     • مجبور در شرایطی خاص

3. قواعد نوشتاری:

   • "مجبور" در نوشتار باید به طور صحیح و بدون اشتباه املایی نوشته شود.
   • در جمله‌سازی، بهتر است به دقت به ساختار جملات توجه کنیم، تا از ابهام و نامفهومی پرهیز کنیم.
   • معمولاً بهتر است از جملات کوتاه و واضح استفاده کرد تا مفهوم بهتر منتقل شود.

4. هم‌خانواده‌ها:

   • "اجبار": به معنی فشاری که بر کسی وارد می‌شود.
   • "مجبور کردن": عمل وا داشتن کسی به انجام یک کار.
5. قید و فاعل:
   • معمولاً در جملاتی که از "مجبور" استفاده می‌شود، فاعل و قید باید مشخص و واضح باشند.
   • مثال: "او مجبور است در امتحان شرکت کند."

بر اساس این قواعد، می‌توان جملات متنوعی با استفاده از "مجبور" ساخت و به معنا و مفهوم آن در متن اشاره کرد.

1. او به خاطر شرایط مالی مجبور شد شغل دوم پیدا کند.
2. وقتی باران شروع به باریدن کرد، ما مجبور شدیم به سرعت به خانه برگردیم.
3. معلم از دانش‌آموزان خواست تا تکالیفشان را زودتر انجام دهند، و عدم انجام آن‌ها را مجبور به تنبیه می‌کرد.