کلمه «مجهول القدر» به معنای «غیرمشخص» یا «نامعین» است. در استفاده از این کلمه و قواعد نگارشی مرتبط با آن، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. نحوه املاء و استفاده:

   • کلمه «مجهول القدر» با فاصله نوشته می‌شود و هر دو بخش آن (مجهول و قدر) باید به درستی املاء شوند.

2. جنس و تعداد:

   • «مجهول القدر» می‌تواند به صورت مفرد یا جمع به کار رود. برای جمع، می‌توان از «مجهول‌القدران» استفاده کرد، اما این واژه چندان متعارف نیست و معمولاً به صورت مفرد به کار می‌رود.

3. قید و صفت:

   • این ترکیب می‌تواند به عنوان صفت به کار برود و معمولاً قبل از اسم می‌آید. به عنوان مثال: «شخص مجهول القدر».

4. نشانه و کاربرد:

   • می‌توان از این واژه در متون ادبی، علمی یا روزمره برای اشاره به چیزی که مشخص نیست یا در نظرگاه عمومی تعریف نشده، استفاده کرد.
5. تطابق صرفی:
   • باید به جنس و تعداد اسم‌هایی که این صفت به آن‌ها تعلق دارد توجه کنید. مثلاً: «کتاب مجهول القدر» (مفرد) یا «کتاب‌های مجهول القدر» (جمع).

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «مجهول القدر» به طور صحیح و مناسب در نوشتار خود استفاده کنید.