کلمه "محدب" (معنی: گوی یا قوس به سمت بیرون) در زبان فارسی قواعد نگارشی خاصی دارد که به شرح زیر است:

1. نحوه نوشتن:

   • کلمه "محدب" به صورت صحیح به همین شکل نوشته می‌شود و نباید در آن تغییرات نادرست ایجاد کرد.

2. استفاده در جمله:

   • زمانی که از "محدب" در جملات استفاده می‌کنید، لازم است به قواعد نگارشی توجه داشته باشید. مثلاً:
     • "این آینه دارای سطح محدب است."
     • "عدسی محدب نور را متمرکز می‌کند."

3. مخالف و مترادف‌ها:

   • مترادف: مثل "قوس‌دار".
   • مخالف: "مقعر".

4. نکات دستوری:

   • این کلمه صفت است و می‌تواند به عنوان صفت برای اسم‌ها به کار برود.
   • مثلاً: "محدب بودن سطح موجب افزایش ذخیره نور می‌شود."
5. نکات نگارشی:
   • در نوشتن جملات، از فاصله‌گذاری و نقطه‌گذاری صحیح استفاده کنید.
   • برای کلمات قبل و بعد از "محدب" از قواعد نگارشی مانند استفاده از ویرگول یا نقطه به درستی مطلع باشید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "محدب" در نوشتار خود استفاده کنید.

1. در صورتیکه یک آینه محدب استفاده کنیم، می‌توانیم تصویر وسیع‌تری از محیط اطراف خود را ببینیم.
2. شکل محدب قوس‌های پل را زیباتر و مقاوم‌تر می‌کند.
3. برخی از لنزهای دوربین به صورت محدب طراحی شده‌اند تا نور را بهتر متمرکز کنند.