کلمه "افواه" (به معنای "گوش‌ها" یا "شنیدن") یک واژه عربی است که معمولاً در متون فارسی به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و زبان‌شناختی برای این کلمه اشاره می‌شود:

1. نحوه نوشتار: این کلمه به صورت "افواه" نوشته می‌شود و باید توجه داشت که با حروف جدا نوشته نمی‌شود.

2. مفرد و جمع: این کلمه جمع است و به معنای "گوش‌ها" یا "صداها" به کار می‌رود، بنابراین اگر بخواهید به مفرد اشاره کنید، می‌توانید از "گوش" یا "فوه" استفاده کنید.

3. موارد کاربرد: این کلمه بیشتر در متون ادبی، رسمی و یا قدیمی کاربرد دارد و معمولاً در گفتار روزمره کمتر استفاده می‌شود. معمولاً در context های قانونی، حقوقی یا مقالات علمی دیده می‌شود.

4. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه "[əfʊːˈhɒ]" است و به این ترتیب با "ف" و "ه" نطق می‌شود.

5. هم خانواده: این کلمه ممکن است با واژه‌هایی چون "فوه"، "وافد" و ... هم‌خانواده باشد.

برای استفاده درست از کلمه "افواه" در جملات، دقت کنید که به معنای مورد نظر در متن نیز توجه کنید.

در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر یا توضیحات درباره کاربردهای خاص این کلمه، در خدمت شما هستم.

البته! در ادامه چند مثال برای کلمه "افواه" در جمله آورده شده است:

1. شایعاتی که درباره‌ی او در افواه مردم انتشار یافته، پایه و اساسی ندارند.
2. فقدان شفافیت در فضاهای آموزشی باعث بروز افواه مختلف درباره‌ی نحوه‌ی تدریس معلمان شده است.
3. برخی از نظریات در افواه جامعه به سرعت گسترش می‌یابند و به واقعیت تبدیل می‌شوند.
4. داستان‌های افواهی که از نسل‌های گذشته به ما رسیده‌اند، بخشی از فرهنگ ما را تشکیل می‌دهند.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!