کلمه "مرحمت کردن" به معنای لطف و بخشش کردن است و در زبان فارسی کاربرد زیادی دارد. در زیر به برخی از نکات قواعدی و نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. نحوه نوشتار: کلمه "مرحمت" به تنهایی و به معنای لطف و بخشش است. "کردن" به معنای انجام دادن و به کار بردن است. این دو کلمه به‌صورت ترکیبی "مرحمت کردن" به کار می‌روند.

2. جمله‌سازی: در جمله‌ها معمولاً از "مرحمت کردن" برای بیان عمل لطف یا محبت به شخصی استفاده می‌شود. مانند: "خواهش می‌کنم که در این موضوع به من مرحمت کنید."

3. فعل و زمان: "مرحمت کردن" یک فعل مرکب است و می‌تواند در زمان‌های مختلف صرف شود. به عنوان مثال:

   • حال ساده: "او همیشه به دیگران مرحمت می‌کند."
   • گذشته: "او دیروز به من مرحمت کرد."
   • آینده: "او فردا به ما مرحمت خواهد کرد."

4. کاربردهای ادبی: این عبارت در ادبیات فارسی و شعر نیز کاربرد فراوانی دارد و می‌تواند در متن‌های رسمی و غیررسمی به کار رود.

5. غیررسمی/رسمی: این عبارت در مکالمات غیررسمی و رسمی استفاده می‌شود، اما در ادبیات رسمی بیشتر به‌کار می‌رود.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از کلمه "مرحمت کردن" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.