کلمه «مرحومات» به معنای «کسانی که از دنیا رفته‌اند» و به‌خصوص برای اشاره به کسانی که دارای مقام و مرتبه بالایی بوده‌اند، به کار می‌رود. این کلمه جمع «مرحوم» است که به فردی که درگذشته اشاره دارد.

قواعد فارسی و نگارشی برای کلمه «مرحومات»:

1. استفاده به عنوان جمع:

   • «مرحومات» به عنوان جمع «مرحوم» استفاده می‌شود و در متون رسمی و ادبی برای احترام به درگذشتگان به کار می‌رود.

2. نقش در جمله:

   • این کلمه معمولاً به عنوان اسم در جمله به کار می‌رود. به عنوان مثال:
     • «مرحومات همواره در یاد ما خواهند ماند.»

3. سکون و حرکات:

   • در نوشتار فارسی، معمولاً حرکات (تکیه، فتحه، کسره) در متون مشخص نمی‌شود، اما در خواندن صحیح آن باید به این نکته توجه کرد. برای مثال:
     • «مَرْحُومَات» برای تلفظ صحیح عبارت است.

4. استفاده در متون رسمی:

   • این کلمه به ویژه در متون مذهبی و سوگواری به کار می‌رود و نشان‌دهنده احترام به درگذشتگان است.
5. پرهیز از تکرار مفرط:
   • در نوشتار، بهتر است از تکرار بی‌جا و مفرط کلمه «مرحومات» خودداری شود. به جای آن می‌توان از عبارات معادل و یا اشاره به «درگذشتگان» نیز استفاده کرد.

به عنوان نکته پایانی، توجه به بافت و زمینه فرهنگی و اجتماعی کلمه «مرحومات» بسیار مهم است و باید به احترام به فرهنگ و احساسات آدمیان در هنگام استفاده از آن توجه شود.