کلمه "مستدعی" به معنای "خواستار" یا "درخواست‌کننده" است و در زبان فارسی به‌طور عمده در متون رسمی و اداری استفاده می‌شود. در اینجا به چند قاعده و نکته نگارشی مرتبط با استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. استفاده در متون رسمی: "مستدعی" معمولاً در نامه‌ها، درخواست‌ها، و متون اداری به کار می‌رود. به عنوان مثال: "مستدعی است که...(خواسته یا درخواست خود را بیان کنید)."

2. ترکیب با حرف اضافه: می‌توان از "مستدعی" در ترکیب با حرف اضافه "از" استفاده کرد. به‌عنوان مثال: "مستدعی از جناب‌عالی..."

3. ضمین احترام: وقتی از کلمه "مستدعی" استفاده می‌کنید، معمولاً به منظور بیان احترام است، لذا لحن و ساختار جمله باید متناسب با محیط و مراجع مورد نظر باشد.

4. توجه به نوع جملات: به‌کاربردن "مستدعی" در جملات خبری و معادلی مانند "این جانب مستدعی‌ام" یا "مستدعی هستم" رایج است.

5. فرم‌های مختلف: ممکن است در موقعیت‌های مختلف، به‌جای "مستدعی"، از عبارات دیگر مانند "درخواست می‌کنم" یا "خواهش می‌کنم" استفاده شود، اما "مستدعی" به عنوان یک واژه رسمی شناخته می‌شود.

در مجموع، "مستدعی" یک واژه کاربردی و رسمی است که بایستی در متن‌های اداری و رسمی با احتیاط و با رعایت niceties نگارشی و زبانی استفاده شود.

1. من مستدعی هستم که در جلسه فردا، حتماً حضور پیدا کنید تا نظرات شما را بشنویم.
2. با توجه به شرایط فعلی، مستدعی هستیم که همکاری بیشتری در این پروژه داشته باشید.
3. مستدعی‌ام که به درخواست من توجه کنید و در سریع‌ترین زمان ممکن پاسخ دهید.