کلمه "مسحور" به معنای کسی است که تحت تأثیر سحر و جادو قرار گرفته و به نوعی مجذوب یا فریب‌خورده شده است. در فارسی نگارش و استفاده از این کلمه به چند نکته توجه نیاز دارد:

1. املا: کلمه "مسحور" به این شکل و با این املای خاص نوشته می‌شود. توجه به استفاده صحیح از حروف و حرکات (مثل سُکون و فتحه) مهم است.

2. کاربرد: "مسحور" معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند در جملات به عنوان توصیف در مورد شخصیت‌ها یا احساسات افراد مطرح شود. مثلاً: "او با حرف‌هایش مرا مسحور کرد."

3. نحو: این کلمه می‌تواند به صورت مستقل یا در ترکیب با دیگر واژه‌ها به کار رود. به عنوان مثال:

   • "مرد مسحور"
   • "در عالم مسحور"

4. استفاده از مترادف‌ها و متضادها: گاهی برای تنوع در نوشتار، می‌توان از مترادف‌ها یا متضادهای "مسحور" مانند "عاقل" یا "هشیار" استفاده کرد.

5. نگارش ادبی: در نگارش‌های ادبی و شعری، می‌توان از "مسحور" به معنای مجذوب شدن یا گیج شدن در برابر زیبایی یا جاذبه دیگری استفاده کرد.

به طور کلی، برای موفقیت در استفاده از کلمه "مسحور"، توجه به قواعد نگارشی و معنایی آن اهمیت زیادی دارد.

1. او با صدای دلنشینش همه شنوندگان را مسحور کرد.
2. زیبایی خیره‌کننده طبیعت در این منطقه، هر بازدیدکننده‌ای را مسحور می‌کند.
3. داستان‌های عاشقانه‌ی آن نویسنده، خوانندگان را مسحور و غرق در خیال می‌سازد.