کلمه "مفرده" به معنای "تک" یا "واحد" در زبان فارسی است و از نظر گرامری به عنوان اسم مفرد به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. جنس و عدد: کلمه "مفرده" به صورت مفرد به کار می‌رود و معمولاً به تنهایی یا با صفات دیگر می‌تواند قرار گیرد. مثال: "مفرده‌ی زیبا".

2. نقش در جمله: "مفرده" می‌تواند به عنوان اسم، صفت یا بخش از تعبیرات مختلف به کار رود. به عنوان مثال: "این کلمه یک مفرده است."

3. استفاده در ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند در ترکیب‌های مختلف مورد استفاده قرار بگیرد، مانند "مفرده‌ی موجود" یا "مفرده‌های بصری".

4. نکات نگارشی: برای نوشتن این کلمه به صورت صحیح، باید دقت شود که آن را درست و با توجه به قواعد املایی بنویسید. به عنوان مثال: "مفرده" و نه "مفرد".

5. تفاوت با جمع: در مقایسه با "مفرده"، کلمه "مفردات" به معنای اشیاء یا موجودات جمع استفاده می‌شود.

به طور کلی، کلمه "مفرده" به نوعی به مفاهیم واحد و تکی ارتباط دارد و می‌تواند در متون مختلف به کار برود.