کلمه "مقدمه" در زبان فارسی به معنای آغاز، پیش‌درآمد یا مقدمه‌چینی برای موضوعی خاص است. در نوشتارهای فارسی، استفاده صحیح از این کلمه، به ویژه در متون رسمی و علمی، بسیار مهم است. در ادامه به برخی از قواعد نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. استفاده از کلمه "مقدمه":

   • "مقدمه" می‌تواند به عنوان عنوان بخشی از متن استفاده شود. معمولاً پس از عنوان "مقدمه" یک خط فاصله قرار داده می‌شود و متن مقدمه آغاز می‌شود.

2. عدم تکرار:

   • در طول متن، سعی کنید از کلمه "مقدمه" به تعداد زیاد استفاده نکنید. به جای آن می‌توانید از عبارات معادل مانند "آغاز" یا "پیش‌درآمد" استفاده کنید.

3. نکات نگارشی:

   • اگر مقدمه بخش خاصی از متن شماست، بهتر است به شکل شماره‌گذاری شده یا با بولت‌گذاری آن را از سایر بخش‌ها تفکیک کنید.
   • در نوشتن مقدمه، بهتر است از زبان ساده و قابل فهم استفاده کنید تا خواننده بتواند به راحتی با موضوع آشنا شود.

4. ساختار مقدمه:

   • یک مقدمه خوب معمولاً شامل معرفی موضوع، هدف از نوشتن و اشاره به اهمیت آن موضوع است. همچنین می‌توانید به ساختار کل متن اشاره کنید.
5. فاصله و علامت‌گذاری:
   • بعد از نوشتن "مقدمه" و در مواردی که مقدمه به صورت غیر شماره‌گذاری شده آورده می‌شود، لازم است یک خط فاصله و سپس متن مقدمه قرار گیرد.

با رعایت این نکات، می‌توانید مقدمه‌ای مؤثر و جذاب بنویسید که توجه خواننده را جلب کند.

1. در مقدمه کتاب، نویسنده به اهمیت موضوع و هدف‌های تحقیق اشاره کرده است.
2. برای نوشتن یک مقاله علمی، تهیه مقدمه‌ای جامع و گویا ضروری است.
3. مقدمه هر کنفرانس معمولاً شامل معرفی سخنران و بیان کلیاتی درباره موضوع مورد بحث می‌باشد.