کلمه "مقعر" به معنی گود و گودال شکل است و عمدتاً در مباحث ریاضی، فیزیک و در توصیف اشکال هندسی به کار می‌رود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به استفاده از این کلمه می‌پردازیم:

1. تلفظ و نوشتار: کلمه "مقعر" به صورت "mo'qar" خوانده می‌شود. دقت کنید که حرف "ع" در این کلمه تلفظ می‌شود و باید به درستی نوشته و تلفظ گردد.

2. قید و صفت: این کلمه به عنوان یک صفت به کار می‌رود و معمولاً برای توصیف اشیاء یا اشکالی که درون‌گود هستند، استفاده می‌شود. مثلاً: "این ظرف مقعر است."

3. استفاده در ترکیب‌ها: "مقعر" می‌تواند در ترکیب با کلمات دیگر نیز به کار برود. به عنوان مثال، "سطح مقعر" یا "شکل مقعر".

4. قواعد نگارشی:

   • در جملات فارسی، صفت (در اینجا "مقعر") معمولاً بعد از noun (اسم) قرار می‌گیرد و باید از نظر دستوری با آن توافق داشته باشد.
   • به عنوان مثال: "سینی مقعر" صحیح است، ولی "مقعر سینی" کمتر استفاده می‌شود.
5. نکات معنایی: در برخی مواقع، ممکن است کلمه "مقعر" با کلمات دیگری که بار معنایی متفاوتی دارند مانند "مستوی" یا "محدب" مقایسه شود، لذا دقت در انتخاب واژه مناسب در متن‌های علمی و فنی بسیار اهمیت دارد.

با رعایت این قواعد و نکات می‌توانید از کلمه "مقعر" به درستی و به طور مؤثر در متون فارسی استفاده کنید.

1. این آینه مقعر، تصاویر را به صورت بزرگ‌تر و واضح‌تری نشان می‌دهد.
2. در طبیعت، بعضی از حفره‌ها به شکل مقعر تشکیل می‌شوند و جلوه‌ای خاص به زمین می‌بخشند.
3. هنگام طراحی این ساختمان، معمار از خطوط مقعر برای ایجاد هجرت بصری استفاده کرده است.