کلمه "منقار" به معنای نوک پرندگان است و در زبان فارسی دارای قواعد نگارشی خاصی است. در زیر به برخی نکات مربوط به نوشتن و استفاده از این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتن صحیح: کلمه "منقار" باید با حروف فارسی به همین شکل نوشته شود و به هیچ عنوان نباید حروف آن تغییر کند.

2. نوع کاربری: این کلمه به‌عنوان اسم و خردسال است. به عنوان مثال:

   • "پرنده با منقار زیبایش دانه می‌خورد."

3. جنس: "منقار" به‌طور کلی به صورت مذکر به کار می‌رود، اما برای توصیف می‌توان از صفات مؤنث نیز استفاده کرد:

   • "منقار رنگین و زیبا."

4. جمع: جمع کلمه "منقار" به شکل "منقاران" نوشته می‌شود.

   • "پرندگان مختلف دارای منقاران متفاوتی هستند."
5. هم‌نشینی: "منقار" می‌تواند با دیگر کلمات هم‌نشینی داشته باشد، مانند "منقار parrot" یا "منقار زرد."

به‌طور کلی، رعایت قواعد نگارشی در نوشتن کلمات و جملات به خلوص و استحکام زبان کمک می‌کند.

1. پرنده با منقار بلند و قلابی‌اش به راحتی دانه‌ها را از درختان می‌کند.
2. منقار طوطی بسیار قوی است و به او کمک می‌کند تا میوه‌ها را بشکند.
3. در حیات وحش، شکل و اندازه منقار پرندگان به نوع تغذیه آن‌ها بستگی دارد.