کلمه "مور مور" در زبان فارسی به دو شکل مورد استفاده قرار می‌گیرد:

1. به معنای حس مورمور: این کلمه به معنای احساس خُمش و لرزش در پوست یا اندام، به‌ویژه زمانی که شخص خجالت‌زده یا ترسیده است، به‌کار می‌رود. برای نگارش صحیح این معنی، باید توجه داشت که درست نوشتن آن "مورمور" است، نه "مور مور".

2. به‌کاربردن به عنوان وصف: در برخی موارد، "مورمور" به عنوان صفت برای توصیف حالتی به‌کار می‌رود که حاکی از احساس لرزش یا خلسه است.

نکات نگارشی:

• فاصله‌گذاری: "مورمور" به عنوان یک کلمه‌ی ترکیبی و به‌هم‌چسب، باید بدون فاصله نوشته شود.
• تطابق با قواعد صرف و نحو: در جملات مختلف، باید دقت شود که این کلمه به‌درستی با سایر اجزای جمله هم‌خوانی داشته باشد.

مثال:

• وقتی به داستان ترسناک گوش میدهیم، حس مورموری به ما دست می‌دهد.

این موضوعات از اصول نگارشی و قواعد زبان فارسی برای نوشتن و استفاده از "مورمور" به شمار می‌آید.

1. وقتی به یاد خاطرات قدیمی می‌افتادم، احساس مور مور در بدنم حس می‌شد.
2. در شب سرد پاییزی، باد ملایم باعث شد تا مور مور بر روی پوستم بزند.
3. با دیدن آن فیلم ترسناک، ناگهان مور مور به سراغم آمد و احساس کردم که قلبم تندتر می‌زند.