کلمه "تهیج" در زبان فارسی به معنای برانگیختن یا تحریک کردن است و در متن‌های ادبی، علمی و روانشناسی به کار می‌رود. در مورد قواعد فارسی و نگارشی این کلمه می‌توان نکات زیر را در نظر گرفت:

1. تلفظ و تکیه‌گذاری: کلمه "تهیج" به صورت "تَهیج" تلفظ می‌شود و بر روی هجا اول آن تکیه می‌شود.

2. مشتقات و ترکیبات: کلمه "تهیج" می‌تواند با پسوندها و پیشوندهای مختلفی ترکیب شود. به عنوان مثال:

   • تهیج‌کننده (به معنای چیزی که باعث تهیج می‌شود)
   • تهیج‌پذیر (به معنای قابل تهیج)
   • تهیج‌کردن (به معنای عمل انجام دادن برای تهیج)

3. جملات و ساختار: در جملات‌، این کلمه معمولاً به عنوان فعل یا اسم به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "برخی از افراد برای تهیج احساسات دیگران تلاش می‌کنند."
   • "تهیج احساسات در هنرهای نمایشی بسیار مهم است."

4. استفاده در متن: در متون علمی و تحقیقاتی، می‌توان از "تهیج" به‌عنوان یک واژه تخصصی استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • "نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که تهیج عواطف می‌تواند بر رفتارهای اجتماعی افراد تأثیر بگذارد."
5. نکات نگارشی: هنگام نوشتن کلمه "تهیج"، توجه به نگارش صحیح آن و قرار دادن آن در جملات به‌صورت درست مهم است. همچنین، از استفاده‌ی بی‌مورد آن در متن باید پرهیز کرد.

امیدوارم این توضیحات مفید بوده باشد. اگر سوال بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم.

1. او با سخنرانی خود توانست جمعیت را به شدت تهیج کند و حس امید را در آن‌ها زنده کند.
2. موسیقی می‌تواند احساسات عمیق را در انسان‌ها تهیج کند و آن‌ها را به وجد آورد.
3. ورزشکاران برای رسیدن به بالاترین سطح عملکرد، نیاز به تکنیک‌های تهیج روحی دارند.