کلمه "تهیدست" به معنی کسی است که از مال و دارایی بی‌بهره باشد و به نوعی به فقر اشاره دارد. در زبان فارسی و نگارش صحیح آن، نکات زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. قلمرو معنایی: "تهیدست" عمدتاً به توصیف وضعیت اقتصادی فرد یا گروهی اشاره دارد و همچنین می‌تواند به معنای "نیازمند" یا "بی‌نوا" استفاده شود.

2. نحوه استفاده: این کلمه معمولاً به‌عنوان صفت برای توصیف افراد به کار می‌رود و می‌تواند به صورت مفرد یا جمع (تهیدستان) استفاده شود.

3. قواعد نگارشی:

   • "تهیدست" باید در جملات به‌درستی استفاده شود، مثلاً: "او فردی تهیدست است."
   • در مواردی که به جمع اشاره داریم، از "تهیدستان" استفاده می‌کنیم: "تهیدستان نیاز به کمک دارند."

4. ارتباط با کلمات هم‌معنا: کلمات دیگری مانند "فقیر"، "نیازمند" و "بی‌بضاعت" نیز معانی نزدیک به "تهیدست" دارند و ممکن است در مواردی از آنها استفاده شود.

5. حساسیت فرهنگی: هنگام استفاده از این کلمه در نوشتار یا گفتار، باید به حساسیت‌های اجتماعی و فرهنگی توجه داشت، زیرا ممکن است بار معنایی منفی به همراه داشته باشد.

6. رسم‌الخط: توجه به نگارش صحیح کلمه "تهیدست" و پرهیز از اشتباهات تایپی یا نوشتاری.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "تهیدست" به‌خوبی در جملات و نوشتارهای خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "تهیدست" در جملات آورده شده است:

1. در این روزهای سخت اقتصادی، بسیاری از خانواده‌ها تهیدست شده‌اند و نیاز به کمک دارند.
2. او به عنوان یک داوطلب در سازمان خیریه کار می‌کند و به تهیدستان کمک می‌کند.
3. داستان این کتاب درباره‌ی یک مرد تهیدست است که تلاش می‌کند زندگی‌اش را تغییر دهد.
4. به رغم اینکه او تهیدست بود، هرگز امیدش را از دست نداد و همیشه برای بهتر شدن تلاش کرد.
5. دولت باید برنام‌هایی برای حمایت از تهیدستان و بهبود شرایط زندگی آن‌ها طراحی کند.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!