توفر

کلمه «توفّر» در زبان فارسی به معنای توانمندی، قدرت یا قابلیت است و معمولاً در متون رسمی و ادبی استفاده می‌شود. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی، موارد زیر را مدنظر داشته باشید:

1. نحوه نوشتار: کلمه «توفّر» با دو «ف» و «ت» به صورت «توفّر» نوشته می‌شود.

2. جنس کلمه: «توفّر» اسم است و در جملات معمولاً به عنوان فاعل یا مفعول واقع می‌شود.

3. مفرد و جمع: این کلمه به صورت مفرد استفاده می‌شود، اما در صورت نیاز به اشاره به بیشتر از یک توانمندی، می‌توان از واژه‌های دیگری مثل «توانمندی‌ها» استفاده کرد.

4. کنار گذاشتن تکرار: در جملاتی که کلمه توفّر بارها تکرار می‌شود، می‌توان با استفاده از ضمیر یا واژه‌های مرجع، از تکرار آن جلوگیری کرد.

5. استفاده در جمله: سعی کنید از این کلمه در جملات رسمی و با ساختار مناسب استفاده کنید. به عنوان مثال:

   • «توفّر کارمندان در انجام پروژه‌های پیچیده، موجب موفقیت سازمان شد.»
6. نکات نگارشی: توجه کنید که کلمات در جملات به درستی به هم پیوند داده شوند و جمله ساختاری منطقی داشته باشد.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه «توفّر» به درستی استفاده کنید و نوشته‌های دقیق‌تری داشته باشید.

1. توفّر فصول سال در هر منطقه‌ای، تأثیر زیادی بر روی زندگی مردم دارد.
2. من از توفر زیبای برگ‌های پاییزی در پارک لذت می‌برم.
3. توفّر هوا در مناطق کوهستانی باعث می‌شود که بسیاری از گردشگران به آنجا سفر کنند.