کلمه "تیرکمان" در زبان فارسی به معنای ابزاری برای شلیک تیر است و از دو بخش "تیر" و "کمان" تشکیل شده است. در زیر به برخی از قواعد مربوط به این کلمه و نگارش آن اشاره می‌کنم:

1. تک ترکیبی بودن: "تیرکمان" یک کلمه مرکب است که از ترکیب دو کلمه "تیر" و "کمان" به وجود آمده است. در نوشتن این گونه کلمات مرکب، لازم است که به درستی و بدون فاصله یا علامت خاصی نوشته شوند.

2. قواعد املایی: این کلمه به صورت "تیرکمان" نوشته می‌شود و هیچ علامت یا حرف اضافی در بین دو بخش آن وجود ندارد.

3. جایگاه در جمله: "تیرکمان" می‌تواند به عنوان اسم در جمله‌ها استفاده شود، مثلاً: "او با تیرکمان به شکار می‌رود."

4. صرف و نحوه‌ استفاده: کلمه "تیرکمان" معمولاً به شکل مفرد و در مواقعی به عنوان جمع (تیرکمان‌ها) نیز به کار می‌رود.

5. نکات نگارشی: در نگارش آن، توجه به بزرگ و کوچک بودن حروف در موارد خاص (مثل آغاز جمله یا عنوان) ضروری است، اما در سایر موارد معمولاً به صورت کامل با حروف کوچک نوشته می‌شود.

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از کلمه "تیرکمان" استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تیرکمان" در جملات مختلف آورده شده است:

1. در مسابقه تیراندازی، هر کس باید مهارت خود را با تیرکمان نشان دهد.
2. بچه‌ها در پارک با تیرکمان‌های چوبی خود بازی می‌کردند.
3. تیرکمان یکی از قدیمی‌ترین ابزارهای شکار در تاریخ بشر است.
4. او با تمرینات مکرر توانست دقت خود را در هدف‌گیری با تیرکمان افزایش دهد.
5. در فیلم، قهرمان داستان با تیرکمان خود دشمنان را یکی یکی شکست می‌دهد.

اگر به جملات بیشتری نیاز دارید یا موضوع خاصی مد نظر دارید، بفرمایید!