تیمارخوار

کلمه "تیمارخوار" در زبان فارسی به معنای کسی است که به تیمار یا مراقبت از دیگران می‌پردازد، به ویژه در زمینه‌های درمانی و مراقبتی. در نگارش و نوشتار فارسی، می‌توان به موارد زیر توجه کرد:

1. تقسیم‌تلفظ: این کلمه به دو بخش "تیمار" و "خوار" تقسیم می‌شود. "تیمار" به معنای مراقبت و نگهداری است و "خوار" به معنای کسی است که عمل خاصی را انجام می‌دهد.

2. نقطه‌گذاری: در صورت استفاده از این کلمه در جملات، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه شود. برای مثال، اگر جمله پایان می‌یابد، باید از نقطه استفاده کنید.

3. صفت و نعت: "تیمارخوار" می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف اشخاصی به کار رود که در کار تیمار و مراقبت هستند. مثلاً می‌توان گفت: "او یک تیمارخوار حرفه‌ای است."

4. بحرهای زبانی: در نوشتار اداری، علمی یا غیررسمی، دقت در استفاده از این کلمه و معانی آن اهمیت دارد. بار معنایی این کلمه می‌تواند منفی یا مثبت باشد، بسته به بافت جمله.

5. برخورد با مترادف‌ها: در بعضی مواقع ممکن است بخواهید از مترادف‌های دیگر نیز استفاده کنید. از جمله "مراقب"، "پرستار" یا "دستیار پزشکی"، بسته به زمینه و موضوع.

6. توجه به قالب نگارش: بسته به نوع متن (ادبی، علمی، روزنامه‌ای و غیره) ممکن است نحوه استفاده از این کلمه متفاوت باشد.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "تیمارخوار" به شکل صحیح و مؤثر در نگارش فارسی استفاده کرد.

1. تیمارخواران در بیمارستان‌های روانی مسئولیت مراقبت از بیماران را به عهده دارند.
2. رفتار مهربانانه تیمارخوار، تأثیر زیادی بر بهبودی وضع سلامت بیماران دارد.
3. در این کارگاه، مهارت‌های لازم برای تیمارخوار شدن به شرکت‌کنندگان آموزش داده می‌شود.