جان سپردن

کلمه "جان سپردن" در زبان فارسی به معنای "جان دادن" یا "فوت کردن" است و در متون ادبی و رسمی به کار می‌رود. در ادامه به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. تعریف و مفهوم: "جان سپردن" به معنای پایان حیات یا فوت است و معمولاً در متون رسمی و ادبی به کار می‌رود.

2. هم‌نشینی و ترکیب: این کلمه یک فعل ترکیبی است که از دو بخش "جان" و "سپردن" تشکیل شده است. "جان" به معنی حیات و "سپردن" به معنای واگذاردن است.

3. استفاده در جملات: این عبارت معمولاً در جملات رسمی و ادبی به کار می‌رود:

   • مثال: "او در جنگ جان سپرد."
   • مثال: "پس از سال‌ها بیماری، سرانجام جان سپرد."

4. فعل‌های هم‌معنا: معادل‌های مشابه این عبارت شامل "فوت کردن"، "درگذشتن" و "تسلیم جان شدن" هستند که بسته به context می‌توانند استفاده شوند.

5. نگارش و رسم‌الخط: در نوشتار فارسی، به وزین‌بودن متن کمک می‌کند که از عبارات ادبی مانند "جان سپردن" استفاده شود، به ویژه در شعر و نثر ادبی.

6. ملاحظات فرهنگی: در فرهنگ ایرانی، مرگ و قربانی شدن برای اصول و اعتقادات انسانی و دینی بسیار مورد توجه است و این کلمه بار معنایی عمیقی دارد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به شکل صحیح و مناسب از کلمه "جان سپردن" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. او در درگیری با دشمنان جان سپرد و جان خود را برای وطن نثار کرد.
2. بسیاری از سربازان در میدان جنگ جان سپردند و دلاوری خود را به نمایش گذاشتند.
3. پس از سال‌ها مبارزه با بیماری، سرانجام او در کنار خانواده‌اش جان سپرد و آرامش یافت.