جلیس

کلمه "جلیس" به معنای همراه، هم‌نشین یا هم‌صحبت است و به صورت عام در ادبیات و مکالمات فارسی به کار می‌رود. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و کاربردی که می‌تواند در استفاده از این کلمه مفید باشد، اشاره می‌کنم:

1. معنی و مصداق:

   • "جلیس" به شخصی اطلاق می‌شود که در کنار کسی نشسته و به او گوش می‌دهد یا صحبت می‌کند.

2. وجه استعمال:

   • این کلمه بیشتر در متن‌های ادبی و یا محاوره‌ای به کار می‌رود و به نوعی به همراهی و هم‌نشینی اشاره دارد.

3. نکات نگارشی:

   • در نوشتار رسمی، بهتر است کلمه به صورت تایپ شده درست و فرمی صحیح (جلیس) نوشته شود.
   • ممکن است این کلمه در جملات با ساختارهای گوناگون به کار برود، بنابراین باید به جملاتی که استفاده می‌شود دقت کنیم تا معنا و مفهوم آن به درستی منتقل شود.
4. مثال‌ها:
   • "او همواره جلیس خوبی برای من بود."
   • "در جلسات، نیاز است که هر کسی جلیس خود را بشناسد و با او به تبادل نظر بپردازد."

در نهایت، توجه به بافت و زمینه‌ای که کلمه به کار می‌رود، می‌تواند به درک بهتر و صحیح‌تر معنا کمک کند.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "جلیس" آورده شده است:

1. در محفل دوستانه‌ای که داریم، هرکسی به عنوان جلیس می‌تواند نظراتش را مطرح کند.
2. شخصیت جلیس در کتاب هنوز هم به یادم مانده است، زیرا همیشه نکات جالبی را به اشتراک می‌گذاشت.
3. او همیشه به دنبال جلیس خوبی برای هم‌صحبتی در سفرهایش است.
4. در این مراسم، جلیس وزیر، سخنان بسیار آموزنده‌ای ایراد کرد.
5. من دوست دارم در جلسات علمی، جلیس دانشمندان باشم و از تجربیات آن‌ها بهره‌ ببرد.

اگر نیاز به مثال بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!