جهان گشا

کلمه "جهان‌گشا" یک کلمه مرکب است که از دو واژه "جهان" و "گشا" تشکیل شده است. در اینجا به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این واژه اشاره می‌شود:

1. فارسی‌نویسی: در نوشتن واژه‌های مرکب، باید به‌یاد داشته باشید که برای جدا کردن اجزای مرکب از هم، از علامت "-” (خط‌تیره) استفاده کنید. بنابراین، صحیح‌ترین شکل نوشتاری آن "جهان‌گشا" است.

2. معنی‌یابی: "جهان‌گشا" به معنای کسی است که جهانی را می‌گشاید یا یا سپاهی است که سرزمین‌های وسیع‌تری را فتح می‌کند. این واژه معمولاً در متون تاریخی و ادبی به کار می‌رود.

3. نشانه‌گذاری: اگر در متنی شما بخواهید به این کلمه اشاره کنید، بهتر است آن را به‌گونه‌ای بنویسید که از لحاظ نگارشی و معنایی درست و واضح باشد. به عنوان مثال: "در تاریخ آمده است که فردی با لقب جهان‌گشا به فتح سرزمین‌های دور پرداخت."

4. نحوه کاربرد: این کلمه معمولاً به عنوان صفت در توصیف افراد به کار می‌رود، مانند "اسکندر جهان‌گشا".

5. توجه به زبان ادبی: در زبان ادبی و متون کلاسیک، واژه‌های مرکب مانند "جهان‌گشا" می‌توانند بار معنایی و زیبایی‌شناختی خاصی داشته باشند.

اگر سوال خاصی در مورد کاربرد یا نگارش این واژه دارید، لطفاً بیشتر توضیح دهید تا بهتر راهنمایی کنم.

1. شخصیت داستان یک قهرمان جهان گشا بود که برای نجات سرزمینش به ماجراجویی‌های خطرناک می‌رفت.

2. با تلاش و همکاری، ملت‌ها می‌توانند به جهان گشا تبدیل شوند و مشکلات جهانی را حل کنند.

3. کتاب‌های ادبیات کلاسیک با پیام‌های عمیق خود، توانسته‌اند در دل بسیاری از مردم، جهانی گشوده و تفکر جدیدی ایجاد کنند.