حض

کلمه "حض" در زبان فارسی به معنای حضور و یا در برخی موارد به معنای محضر است. در مورد نگارش و استفاده از این کلمه، چند نکته قابل توجه است:

1. معنا و کاربرد: قبل از استفاده از کلمه "حض"، مطمئن شوید که معنا و سیاق استفاده آن را به درستی درک کرده‌اید. این کلمه معمولاً در متون رسمی و قانونی به کار می‌رود.

2. نحوه نگارش: کلمه "حض" به صورت صحیح با "ح" و "ض" نگاشته می‌شود و نیازی به ویرگول یا علامت نوشتاری خاصی ندارد.

3. استفاده درست: در متون ادبی و غیررسمی، به‌جای "حض" از واژه‌های دیگری مانند "حضور" استفاده می‌شود، مگر اینکه به‌طور خاص منظور شما به‌کاربردن "حض" باشد.

4. توجه به سیاق جملات: حتماً به هم‌پوشانی واژه‌ها در جملات توجه داشته باشید تا کاربرد آن به درستی مشخص شود. به‌عنوان مثال: "حضرت آیت‌الله در این جلسه حضور داشتند."

5. نکات نگارشی: در صورت استفاده در متن‌های دانشگاهی یا رسمی، بهتر است به نکات نگارشی مانند رعایت فاصله‌ها و عدم اطناب بی‌مورد نیز توجه شود.

با رعایت این نکات می‌توانید کلمه "حض" را به درستی در نگارش‌های خود به کار ببرید.

1. در حض این جمع دوستانه، احساس شادی و آرامش می‌کنم.
2. او در حض استاد خود، تجربیات ارزشمندی کسب کرد.
3. ما همیشه در حض خانواده، لحظات خاصی را تجربه می‌کنیم.