حظر

کلمه "حظر" در زبان فارسی به معنای منع و منع کردن استفاده می‌شود و نشانه‌ای از ممانعت از وقوع یک عمل یا رفتار است. در قواعد نگارشی و نوشتاری فارسی به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتار صحیح: کلمه "حظر" باید با رعایت املای صحیح نوشته شود. املای آن به صورت "حظر" است و نباید به اشتباه "حضر" نوشته شود.

2. بکارگیری در جملات:

   • در جمله‌ها باید به گونه‌ای استفاده شود که مفهوم آن به وضوح بیان شود. مثلاً: "حظر ورود افراد غیرمجاز به این محل الزامی است."

3. توجه به قرابت معنایی: "حظر" با واژگانی مانند "منع" و "ممانعت" هم‌معنا است، لذا در جملاتی که به منع کردن اشاره دارد، می‌توان از این کلمه به جای دیگر هم‌معناها استفاده کرد.

4. استفاده از شکل‌های دیگر: در مواردی ممکن است بخواهید از اسم‌های مرتبط استفاده کنید، مانند "حذری" که به معنای مرتبط با حظر است.

5. سازگاری با سبک نوشتاری: در متون ادبی یا رسمی، باید توجه داشت که کلمه "حظر" در کجا و چگونه به کار می‌رود تا با حال و هوای متن سازگار باشد.

6. علامات نگارشی: اگر "حظر" در پایان جمله استفاده شود، باید به قواعد نگارشی مربوط به علامت‌گذاری توجه شود. به عنوان مثال، اگر پس از این کلمه می‌خواهید جمله‌ای را ادامه دهید، باید از ویرگول استفاده کنید.

در نهایت، توجه به معانی و بافت جمله می‌تواند به درک بهتر و استفاده صحیح‌تر از کلمه "حظر" کمک کند.

1. بر اساس تصمیم شورای امنیت، حظر ورود خودروهای قدیمی به مناطق مرکزی شهر اعمال شد.
2. او به دلیل تخلفات متعدد، حظر شرکت در مسابقات ورزشی را دریافت کرد.
3. حظر استفاده از مواد مخدر در این شهر به شدت اجرا می‌شود و متخلفین با مجازات‌های سنگینی روبرو می‌شوند.