حکمران

کلمه "حکمران" در زبان فارسی به معنای فردی است که حکمرانی می‌کند و مسئولیت اداره یک منطقه یا کشور را به عهده دارد. در زیر نکات و قواعد مربوط به این کلمه و استفاده صحیح از آن در نگارش فارسی ذکر شده است:

1. جنس کلمه: "حکمران" یک اسم است و به معنای شخص حکومتی یا مدیر است.

2. نحوه تلفظ: این کلمه معمولاً به صورت /hɒk.um.rɒn/ تلفظ می‌شود.

3. مفرد و جمع: "حکمران" در حالت مفرد به کار می‌رود و جمع آن "حکمرانان" (به معنای چند حکمران) است.

4. استفاده در جمله:

   • می‌توانید از "حکمران" به عنوان فاعل یا مفعول استفاده کنید:
     • "حکمران منطقه تصمیمات مهمی اتخاذ کرد."
     • "حکمرانان گذشته تأثیر زیادی بر تاریخ کشور داشتند."

5. قواعد نگارشی:

   • توجه به نوشتار صحیح: کلمه "حکمران" به صورت ترکیبی است و معمولا نیازی به نوشتن آن به‌صورت جدا یا با فاصله نیست.
   • در استفاده از این کلمه در متن، توجه داشته باشید که معمولا نیازی به نوشتن آن با حرف بزرگ نیست، مگر اینکه در آغاز جمله قرار گیرد یا به عنوان بخشی از عنوان یا نام خاص مورد استفاده قرار گیرد.
6. مفاهیم مرتبط: کلمات مرتبط با "حکمران" شامل "حکومت"، "حکومت‌داری"، "مدیر"، "رئیس" و "رهبر" هستند.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "حکمران" به درستی در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.