کلمه "ابله" در زبان فارسی به معنای شخص نادان یا احمق به کار می‌رود و در نگارش و کاربرد آن باید به بعضی نکات توجه کرد:

1. نحو و صرف:

   • "ابله" به عنوان اسم به کار می‌رود و به صورت مفرد به معنی فردی نادان است.
   • جمع آن "ابلهان" یا "ابلهان‌ها" است.

2. نوشتار:

   • در نوشتن "ابله" باید دقت کرد که حروف و اعراب به درستی نوشته شوند.
   • کلمه "ابله" با حروف الفبا به صورت "ا ب ل ه" نوشته می‌شود.

3. معانی و سیاق:

   • در استفاده از کلمه "ابله"، نیاز به توجه به سیاق جمله دارید. این کلمه بار معنایی منفی دارد و ممکن است در برخی مواقع توهین آمیز تلقی شود.
   • در متون ادبی یا محاوره‌ای، استفاده از این کلمه باید با دقت و با توجه به تأثیر آن بر شنونده یا خواننده باشد.

4. استفاده درست:

   • سعی کنید این کلمه را در صحیح‌ترین و مناسب‌ترین موقعیت‌ها به کار ببرید.
   • در برخی موارد، بهتر است از واژه‌های دیگر با بار معنایی کمتر استفاده کنید.
5. انشای کلمه:
   • در نوشتارهای رسمی و ادبی، به کار نرفتن کلمات توهین‌آمیز و استفاده از زبان محترمانه توصیه می‌شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "ابله" به شکل صحیح و مؤثر در زبان فارسی استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "ابله" در جمله آورده شده است:

1. او به خاطر تصمیمات ابلهانه‌اش همیشه در مشکلات بزرگی قرار می‌گیرد.
2. در فیلم، شخصیت اصلی به عنوان یک ابله معرفی می‌شود که هیچ تلاشی برای تغییر وضعیتش نمی‌کند.
3. متاسفانه، برخی از افراد ابلهانه به شایعات دامن می‌زنند و از حقایق غافل هستند.
4. انتقاد او از تصمیمات مدیر، نشان‌دهنده ابلهی او در درک شرایط واقعی بود.
5. دوستش به شوخی به او گفت که ابله نیست، اما بعضی وقت‌ها واقعا رفتارهای عجیبی از خود نشان می‌دهد.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا سوالات دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!