خجول

کلمه "خجول" به عنوان صفت در زبان فارسی به معنای فردی است که به طور طبیعی در موقعیت‌های اجتماعی احساس خجالت می‌کند یا در برابر دیگران کم‌رویی نشان می‌دهد.

قواعد و نکات نگارشی مرتبط با "خجول":

1. نقطه‌گذاری: اگر از این کلمه در جملات استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که جملات شما به درستی نقطه‌گذاری شده‌اند. به عنوان مثال:

   • او فردی خجول است.

2. نزاکت کلام: در نوشتار رسمی، بهتر است از این کلمه در توصیف شخصیت افراد با احتیاط استفاده شود تا احساسات منفی ایجاد نکند. به عنوان مثال:

   • او به دلیل خجولی‌اش، در جمع‌ها کمتر صحبت می‌کند.

3. تاکید و تنوع: می‌توان از کلمات و عبارات جانشین یا توصیفی برای بارز کردن این خصوصیت استفاده کرد. مثلاً:

   • او بسیار کم‌رو و خجالتی است.

4. ساختار جمله: می‌توان از "خجول" در جملات مختلف به‌صورت‌های گوناگون استفاده کرد:

   • او همیشه در جمع‌های بزرگ خجول است.
   • خجولی او باعث می‌شود که نتواند به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کند.

5. مخالف و هم‌معنا: در نوشتار می‌توان به دنبال کلمات هم‌معنا یا متضاد این صفت بود:

   • هم‌معنا: کم‌رو، خجالت‌زده.
   • متضاد: خودباور، جسور.
6. استفاده از قید: می‌توانید با اضافه کردن قیدها، شدت خجولی را توصیف کنید:
   • او به شدت خجول است.

با رعایت این نکات، می‌توانید بهتر و مؤثرتر از کلمه "خجول" در نوشتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "خجول" آورده شده است:

1. علی همیشه در جمع‌های بزرگ خجول است و به سختی می‌تواند صحبت کند.
2. او به خاطر خجولی‌اش، هیچ‌گاه نتوانسته است احساساتش را به دیگران بیان کند.
3. خورشید خانم که خجول و راحت بود، همیشه از دور به دوستانش نگاه می‌کرد.
4. وقتی که معلم از او پرسید، دختر خجول سرش را پایین انداخت و چیزی نگفت.
5. خنداندن یک دختر خجول می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، اما نتیجه شیرین است.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!