کلمه "استنکاف" در زبان فارسی به معنای امتناع یا خودداری از انجام کاری است. برای استفاده صحیح از این واژه، لازم است به چند نکته نگارشی و دستوری توجه شود:

1. نحوه نگارش: کلمه "استنکاف" باید به صورت صحیح و بدون غلط املایی نوشته شود.

2. جایگاه واژه: این واژه معمولاً در جملات رسمی یا قانونی به کار می‌رود و به همین دلیل در متون علمی، حقوقی و ادبیات جدی بیشتر مشاهده می‌شود.

3. صرف و نحو: "استنکاف" یک اسم است و می‌تواند به عنوان موضوع یا مفعول در جملات استفاده شود. مثلاً:

   • "استنکاف از انجام وظایف قانونی عواقب قانونی دارد."
   • "او در برابر درخواست‌ها استنکاف کرد."

4. ترکیب‌های متداول: می‌توان با این کلمه ترکیب‌های متداولی ایجاد کرد، مانند "استنکاف از مسئولیت"، "استنکاف قانونی" و غیره.

5. پرهیز از تکرار: در نوشته‌های رسمی، ممکن است بخواهید از تکرار این واژه پرهیز کنید و به جای آن از مترادف‌ها یا عبارات دیگر استفاده کنید، مانند "امتناع" یا "خودداری".

به طور کلی، "استنکاف" واژه‌ای است که در نوشتارهای رسمی کاربرد دارد و باید به درستی و با رعایت نکات نگارشی به کار رود.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "استنکاف" در جمله آورده شده است:

1. او به دلیل شرایط خاص درخواست استنکاف از انجام خدمت سربازی را ارائه داد.
2. استنکاف از پاسخ به سوالات مهم می‌تواند به کاهش اعتماد اطرافیان منجر شود.
3. مدیر شرکت به طور رسمی از استنکاف کارمندان خود از شرکت در جلسه‌ مهم گلایه کرد.
4. در برخی مواقع، استنکاف از تصمیم‌گیری فوری می‌تواند به نتایج بهتری منجر شود.
5. استنکاف تو از همکاری در پروژه باعث شد که بار دیگر به توانایی‌های تو شک کنم.

امیدوارم این مثال‌ها به شما کمک کند!