خواهشگری

کلمه "خواهشگری" از ترکیب دو بخش "خواهش" و "گری" تشکیل شده است. برای استفاده صحیح و نگارش درست این کلمه، به نکات زیر توجه کنید:

1. معناشناسی: "خواهشگری" به معنای عمل یا رفتار خواهش و درخواست است. به عبارتی، به موضوعاتی اشاره دارد که در آن‌ها فردی از دیگران درخواستی دارد یا می‌کوشد تا خواسته‌ای را به صورت محترمانه یا دوستانه بیان کند.

2. نحوه‌ی استفاده: این کلمه معمولاً در متون ادبی یا مقالاتی که به روابط بین فردی و نحوه‌ی بیان نیازها و خواسته‌ها می‌پردازند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

3. نوشتار: در نوشتار فارسی، کلمات باید به صورت صحیح و با رعایت اصول نگارشی نوشته شوند. کلمه "خواهشگری" باید به طور کامل و بدون اشتباهات املایی یا نگارشی نوشته شود.

4. جایگاه کلمه: مانند سایر کلمات، "خواهشگری" می‌تواند در جملات به عنوان اسم، مفعول یا فاعل مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال: "روش‌های خواهشگری در ارتباطات انسانی اهمیت زیادی دارند."

5. استفاده از اصطلاحات مشابه: در ارتباط با "خواهشگری"، ممکن است با اصطلاحاتی مانند "درخواست"، "تقاضا" یا "ابراز نیاز" نیز مواجه شوید که می‌توانند در متن‌های مختلف به کار روند.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از کلمه "خواهشگری" استفاده کنید و مفاهیم مرتبط با آن را به خوبی بیان نمایید.

1. خواهشگری در روابط انسانی می‌تواند به ایجاد ارتباطات مثبت و مؤثر کمک کند.
2. او در جلسه، با خواهشگری از مدیر خواست که پروژه را تمدید کند.
3. خواهشگری به عنوان یک تکنیک در مذاکره، می‌تواند نتایج مطلوب‌تری به همراه داشته باشد.