خوش دامن

کلمه "خوش‌دامن" در فارسی به معنای داشتن دامن زیبا یا نیکو به کار می‌رود و از دو بخش "خوش" و "دامن" تشکیل شده است. در اینجا به قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این ترکیب اشاره می‌شود:

1. حروف وصل: در ترکیب‌های فارسی که جزء اول صفت و جزء دوم اسم است، معمولاً از حرف “ـ” (کسر) استفاده می‌شود. در مورد "خوش‌دامن" نیز این قاعده رعایت شده است.

2. فاصله: بین "خوش" و "دامن" هیچ فاصله‌ای وجود ندارد؛ در اینجا استفاده از نشانه‌ی خط تیره ("ـ") به وضوح نشان‌دهنده ترکیب این دو کلمه است.

3. معنای کلمه: "خوش‌دامن" به فردی اطلاق می‌شود که دامن زیبایی دارد و به صورت مجازی هم می‌تواند به معنای مایه خرسندی یا نیکی به کار رود.

4. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به راحتی در جملات مختلف به کار برود. به عنوان مثال: "او همواره با لباس‌های خوش‌دامن خود نظرها را جلب می‌کند."

5. صرف و نحو: "خوش‌دامن" به عنوان صفت می‌تواند برای توصیف اسم‌ها به کار برود و در مورد زنان یا دخترانی که لباس زیبا و با سلیقه پوشیده‌اند، استفاده شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از ترکیب "خوش‌دامن" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. دختری با یک پیراهن خوش دامن به مهمانی آمد و همه را مجذوب زیبایی خودش کرد.
2. در باغ گل‌ها، بادی نرم وزید و خوش دامن گل‌ها را به آرامی تکان داد.
3. او همیشه با لباس‌های خوش دامن خود، احساس راحتی و آزادی می‌کند.