کلمه "دستارخوان" ترکیبی از دو واژه "دستار" و "خوان" است. در زبان فارسی، نکات نگارشی و قواعدی وجود دارد که در استفاده از این کلمات باید به آن‌ها توجه کرد:

1. ترکیب‌های هنجاری: در فارسی، ترکیب‌های مرکب معمولاً به صورت جدا نوشته نمی‌شوند مگر در موارد خاص که دستور زبان مشخص کند.

2. تسمیه و مضاف: در ترکیباتی مثل "دستارخوان"، "دستار" به عنوان مضاف و "خوان" به عنوان مضاف‌الیه عمل می‌کند، بنابراین واژه باید به طور صحیح به هم متصل شود.

3. نوشتار صحیح: برای نوشتن واژه "دستارخوان" از هم جدا نوشته نمی‌شود و به صورت یک کلمه نوشته می‌شود.

4. معنی واژه: "دستارخوان" به معنای کسی است که دستار (حجاب یا پوشش سر) را می‌خواند، ولی این واژه در معنای خاص‌تر می‌تواند به شخصی اشاره داشته باشد که در مضامین خاصی از فرهنگ و ادبیات ایرانی فعالیت می‌کند.

5. استفاده از اعراب‌گذاری: در متن‌های ادبی یا آموزش زبان فارسی، می‌توان از اعراب‌گذاری برای وضوح بیشتر استفاده کرد، به عنوان مثال: "دَستارخوان".

6. قواعد صرف و نحو: مانند دیگر ترکیبات فارسی، این واژه تابع قواعد صرف و نحو زبان فارسی است و در جملات مختلف باید به درستی به کار برود.

در نهایت، رعایت نکات نگارشی و صرف و نحو در نوشتن و استفاده از این کلمه به درک بهتر معنای آن کمک می‌کند.

1. در آن روز، صنعت‌گران محلی با نمایش هنرهای خود، دستارخوان را به عنوان نمادی از فرهنگ باستانی معرفی کردند.
2. در مراسم سنتی، دستارخوان به عنوان هدیه‌ای ارزشمند به خانواده عروس تقدیم شد.
3. او با دقت و مهارت، نتایج تحقیق‌های خود را در دستارخوانی به نمایش گذاشت تا دیگران نیز از آن بهره‌مند شوند.