دغلی

کلمه "دغلی" در زبان فارسی به معنای دروغی، نادرستی یا فریب است. هنگامی که به قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه اشاره می‌کنیم، نکات زیر را باید در نظر گرفت:

1. نحو و ساخت:

   • "دغلی" به طور مستقل به عنوان یک اسم به کار می‌رود و می‌تواند به عنوان صفت نیز استفاده شود.

2. استفاده در جملات:

   • می‌توان این کلمه را در جملات به کار برد، مثلاً: "او در ماجراهایش فقط دغلی گفت."
   • به عنوان صفت: "آن داستان یک دغلی بیش نبود."

3. نکات نگارشی:

   • استفاده از "دغلی" در متون رسمی باید با احتیاط همراه باشد. بهتر است در متون علمی یا رسمی از کلمات واضح‌تر و دقیق‌تری استفاده شود.
   • هنگام استفاده از این کلمه، توجه به نوع نگارش و زمینه‌ی متن اهمیت دارد. در متون ادبی یا محاوره‌ای، این کلمه می‌تواند به راحتی به کار رود.
4. قواعد املا:
   • املای صحیح این کلمه به شکل "دغلی" است و نیاز به ویرگول یا نشانه‌گذاری خاصی ندارد.

با توجه به این نکات، کلمه "دغلی" می‌تواند به طور مؤثر در نوشتارهای مختلف به کار رود، البته با رعایت اصول و قواعد نگارشی.

البته! در اینجا چند جمله با کلمه "دغلی" آورده‌ام:

1. وقتی به مهمانی رسیدیم، رفتار دوستانش کمی دغلی به نظر می‌رسید.
2. او همیشه در صحبت‌هایش یک حالت دغلی دارد که به دیگران حس خوبی القا نمی‌کند.
3. در جلسه، یکی از اعضا با لحن دغلی از موضوعات بحث کرد و باعث سردرگمی دیگران شد.
4. حرف‌های شما به نظر می‌رسد که از روی دغلی بیان شده‌اند، بهتر است صادق‌تر باشید.
5. او برای اینکه از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند، به شیوه‌ای دغلی صحبت کرد.

اگر پرسش دیگری دارید یا نیاز به توضیحات بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!