ده دلی

کلمه "ده دلی" اصطلاحی است که به معنای "بسیار دل" یا "دل‌های زیاد" در زبان فارسی استفاده می‌شود. این ترکیب به طور خاص در شعرها و ادبیات فارسی به کار می‌رود و می‌تواند به مفهوم احساسات عمیق و متعدد اشاره کند.

در نوشتن و استفاده از "ده دلی" در متن فارسی قوانینی وجود دارد که رعایت آنها می‌تواند به کیفیت نگارش کمک کند:

1. استفاده صحیح از علائم نگارشی: در جملات، باید از ویرگول، نقطه، و سایر علائم نگارشی به نحو احسن استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر بخواهید از "ده دلی" در وسط یک جمله استفاده کنید، حتماً آن را با ویرگول جدا کنید.

2. ترکیب‌های توصیفی: اگر خواسته باشید از "ده دلی" در یک ترکیب توصیفی استفاده کنید، می‌توانید آن را با صفات و قیدهای مناسب همراه کنید. به عنوان مثال: "احساسات ده دلی او، بی‌نظیر بود."

3. سازگاری با موضوع: هنگام استفاده از "ده دلی"، به تناسب موضوعی که در حال نگارش آن هستید توجه کنید. این کلمه بیشتر در متون ادبی و شعری کاربرد دارد و باید از آن در متن‌های غیررسمی و غیرادبی با احتیاط استفاده کنید.

4. حفظ قافیه و وزن در شعر: اگر در ساخت شعر از "ده دلی" استفاده می‌کنید، باید به قافیه و وزن شعر توجه کنید تا اصطلاح به خوبی با دیگر کلمات هماهنگ باشد.

با رعایت این موارد و دقت در نگارش، می‌توانید به شکل مؤثری از کلمه "ده دلی" در متون فارسی خود استفاده کنید.

1. من با ده دلی تمام تلاشم را برای رسیدن به هدفم می‌کنم.
2. او با ده دلی و اعتماد به نفس، در مقابل چالش‌های زندگی ایستاده است.
3. هرگز نباید از خودشکوفایی دست کشید، حتی زمانی که دشواری‌ها با ده دلی به سراغمان می‌آیند.