کلمه «دهری» در زبان فارسی به عنوان یک صفت و اسم استفاده می‌شود و در معنای مربوط به مذهب دهری (مذهب طبیعی) به کار می‌رود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات مربوط به نگارش و استفاده از این واژه اشاره می‌کنم:

1. استفاده صحیح از حروف: حروف اضافه و ترکیباتی که قبل یا بعد از «دهری» می‌آیند باید به درستی نوشته شوند. به عنوان مثال: «اندیشه‌های دهری» یا «اعتقادات دهری».

2. مد و حرکات: توجه داشته باشید که در نوشتار فارسی مد و حرکات (تشدید و الف و...) باید به طور صحیح به کار روند، مثلاً: «دهری» با «ه» و «ی» بدون هیچ گونه تغییر.

3. جنس و تعدد: اگر در مورد اشخاص یا چیزهای متعدد صحبت می‌کنید، می‌توانید از صورت جمع آن استفاده کنید: «دهری‌ها» یا «دهری‌های» به درستی نوشته شود.

4. مذهب و تاریخ: در زمینه‌های مذهبی و تاریخی، زمانی که از «دهری» صحبت می‌کنید، به دقت توجه کنید که درک صحیحی از مفاهیم و برداشت‌های مختلف داشته باشید.

5. نکات معنایی: کلمه «دهری» ممکن است بار معنایی خاصی داشته باشد، بنابراین توجه به سیاق و کانتکست (متن و زمینه) مهم است.

6. استفاده در جملات: به کارگیری این کلمه در جملات به دقت صورت گیرد. مثلاً می‌توانید بگویید: «او یک دهری است» یا «اندیشه‌های دهری در تاریخ فلسفه مطرح شده است».

با رعایت این نکات، می‌توانید به شکل صحیح و مؤثری از کلمه «دهری» در نوشته‌های خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "دهری" در جمله آورده‌ام:

1. او به دیدگاه‌های دهری تمایل دارد و به جای اعتقاد به افسانه‌ها، به علم توجه می‌کند.
2. در بحث‌های فلسفی، برخی از افراد به باورهای دهری اعتقاد دارند و دنیا را بر اساس قوانین طبیعی تفسیر می‌کنند.
3. فلسفه دهری معمولاً به نقد نظرات مذهبی و الهیاتی می‌پردازد و به پرسش‌هایی درباره‌ی وجود خدا پاسخ می‌دهد.
4. کتاب‌های او درباره‌ی تفکر دهری به بررسی چالش‌های اعتقادی می‌پردازند و سعی می‌کنند مفاهیم پیچیده را ساده کنند.

امیدوارم این جملات به شما کمک کنند! اگر سوال دیگری دارید، بفرمایید.