دورباش

کلمه "دورباش" در زبان فارسی ترکیبی از دو واژه "دور" و "باش" است. این کلمه به معنای درخواست یا توصیه برای دوری از چیزی یا کسی به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این کلمه و نگارش آن، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. جدا نوشتن: طبق قواعد نگارشی، می‌توان "دور" و "باش" را به صورت جدا از هم نوشت، یعنی "دور باش"، که در این صورت به معنای درخواست برای دور بودن از چیزی تعبیر می‌شود.

2. استفاده از علامت‌های نگارشی: اگر این کلمه به عنوان بخشی از جمله یا گفتار استفاده می‌شود، بسته به ساختار جمله، ممکن است نیاز به ویرگول یا نقاط دیگر برای وضوح بیشتر داشته باشد.

3. فرم غیررسمی و محاوره‌ای: در مکالمات غیررسمی و محاوره‌ای، "دورباش" ممکن است به صورت مختصر و بیان کاملاً غیررسمی به کار رود؛ در حالی که در نوشتار رسمی‌تر ممکن است "دور باش" مورد استفاده قرار گیرد.

4. قواعد تلفظ: تلفظ واژه نباید دچار تغییر شود، و باید به وضوح بیان شود تا منظور به درستی منتقل گردد.

با رعایت این نکات، می‌توانیم از کلمه "دورباش" به صورت صحیح و مؤثر استفاده کنیم.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "دورباش" در جمله آورده شده است:

1. وقتی که او دربارهٔ احساساتش صحبت می‌کند، بهتر است که دورباش بایستی و گوش کنی.
2. در این روزهای شلوغ، سعی کن دورباش و آرامش خود را حفظ کنی.
3. اگر در موقعیتی احساس ناامنی می‌کنی، بهتر است که دورباش و از آن فاصله بگیری.
4. برای پیدا کردن راه حل مناسب، به دورباش فکر کن و همه جوانب را بررسی کن.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!