ذابل

کلمه "ذابل" یک واژه‌ی عربی است که در فارسی به معنای "خوار" یا "پست" استفاده می‌شود. در نوشتار فارسی، رعایت قوانین نگارشی و قواعد grammar مهم است. در این‌جا به چند نکته‌ی مهم در مورد نوشتار و استفاده از کلمه "ذابل" اشاره می‌کنیم:

1. حضور در متن: این کلمه معمولاً در متون ادبی یا متون مذهبی به کار می‌رود. توجه داشته باشید که استفاده از آن باید با توجه به زمینه‌ی متنی باشد که در آن قرار می‌گیرد.

2. نوشتار صحیح: هنگام نگارش، باید مطمئن شد که کلمه به درستی نوشته شده باشد. املای صحیح "ذابل" باید به همین شکل در متن وارد شود.

3. نحوه استفاده: "ذابل" معمولاً به عنوان صفت استفاده می‌شود و می‌تواند به صورت مفعول یا موضوع جمله بیاید.

4. قواعد انشا و توالی جملات: پیشنهاد می‌شود که جملات با وضوح و دقت بیان شوند و کلمه "ذابل" در جملاتی که به صفات یا ویژگی‌ها اشاره دارند، به کار رود. مثلاً: "او انسانی ذابل و بی‌مقدار بود."

5. رعایت قواعد زبان فارسی: در استفاده از کلمات عربی همچون "ذابل"، باید توجه کرد که ترکیب آن با سایر کلمات عربی یا فارسی به درستی انجام شود تا جمله‌ی قابل فهمی شکل بگیرد.

امیدوارم این نکات به شما کمک کند تا از کلمه "ذابل" به درستی در نگارش‌های خود استفاده کنید. اگر پرسش خاصی دارید، خوشحال می‌شوم که راهنمایی کنم!

1. در روستایی کوچک، درختان ذابل به زیبایی در کنار یکدیگر رشد کرده بودند.
2. در فصل پاییز، برگ‌های زرد و قرمز درختان ذابل، مناظری خیره‌کننده را به وجود می‌آورند.
3. ذابل یکی از نمادهای طبیعت در منطقه ما است که همیشه افراد را به خود جذب می‌کند.