رسام

کلمه "رسام" در زبان فارسی به معنای نقاش یا تصویرگر است. در استفاده از این کلمه، برخی قواعد و نکات نگارشی قابل توجه است:

1. نقطه‌گذاری: اگر "رسام" در وسط جمله باشد، نیازی به نقطه‌گذاری خاص ندارد. اما اگر در انتهای جمله قرار گیرد، با توجه به ساختار جمله، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه شود (مثلاً با نقطه پایان جمله).

2. ترکیبات: "رسام" می‌تواند در ترکیبات مختلف استفاده شود، مانند "رسام معروف" یا "رسام دوره قاجار". در این صورت باید دقت شود که ساختار جمله و ترتیب کلمات به درستی رعایت شود.

3. صرف و نحو: "رسام" یک اسم است و نمی‌توان آن را به صورت فعلی صرف کرد. با این حال، می‌توان به کار برده‌های مختلفی از آن استفاده کرد، مثل "استعدادهای رسامانه" یا "تکنیک‌های رسامی".

4. هم‌معنی‌ها و مترادف‌ها: می‌توان از کلمات دیگری مانند "نقاش" یا "تصویرگر" به جای "رسام" استفاده کرد. این کلمات در متن شما تنوع ایجاد می‌کنند.

5. قافیه و شعر: اگر در شعر استفاده شود، باید به قافیه و وزن شعر توجه شود.

6. توجه به معنای فرهنگی و اجتماعی: استفاده از کلمه "رسام" ممکن است بار معنایی متفاوتی در بافت‌های مختلف اجتماعی و فرهنگی داشته باشد.

در کل، استفاده از "رسام" به دقت و با رعایت قواعد نگارشی و بیانی نیاز دارد تا مفهوم دقیق و درستی را منتقل کند.

البته! در ادامه چند مثال برای استفاده از کلمه "رسام" در جملات آورده شده است:

1. او به عنوان یک رسام معروف در شهر شناخته می‌شود و آثارش همیشه مورد توجه قرار می‌گیرد.
2. رسامان بسیاری وجود دارند که هر کدام سبک خاص خود را دارند و به خلق آثار هنری می‌پردازند.
3. برای جشنواره هنری، یک رسام جوان از آثار خود در معرض نمایش گذاشت که تحسین همه را برانگیخت.
4. رسام باید بتواند احساسات و تفکرات خود را به تصویر بکشد و بیننده را تحت تأثیر قرار دهد.
5. او به عنوان یک رسام تحلیل‌گر، به بررسی تأثیرات اجتماعی در آثارش می‌پردازد.

اگر نیاز به جملات بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!