رنجبر

کلمه "رنجبر" یکی از واژه‌های زبان فارسی است که به طور کلی به معنی فردی است که در تلاش یا کار سخت و دشواری قرار دارد. در مورد قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. نحو و ساختار: "رنجبر" به عنوان اسم، به سادگی در جمله قابل استفاده است. به عنوان مثال: "او یک رنجبر است."

2. توافق با صفت‌ها: هنگامی که این کلمه با صفت‌هایی مانند "خسته" یا "سخت‌کوش" ترکیب می‌شود، صفت باید به طور طبیعی به اسم وابسته باشد. مثال: "او یک رنجبر سخت‌کوش است."

3. صرف و نحوه‌ی جمع‌سازی: جمع "رنجبر" در زبان فارسی معمولاً "رنجبران" یا "رنجبرداران" است.

4. استفاده در متن‌های رسمی و غیررسمی: این کلمه می‌تواند هم در متن‌های رسمی و هم غیررسمی مورد استفاده قرار گیرد. اما در متن‌های رسمی ممکن است واژه‌های دیگری نیز به کار روند که بیان دقیق‌تری از مفهوم کار و تلاش داشته باشند.

5. پرهیز از استفاده‌های بی‌مورد: در نوشتار رسمی، باید از به کار بردن این کلمه در موقعیت‌هایی که نیاز به دقت بیشتری دارد (مثل متن‌های علمی یا ادبیات مقدس) خودداری کرد، مگر اینکه به طور خاص به کار گرفته شود.

امیدوارم این اطلاعات برای شما مفید بوده باشد. اگر پرسش دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "رنجبر" در جمله آورده شده است:

1. رنجبر در طول زندگی خود سختی‌های زیادی را تحمل کرده بود.
2. بسیاری از رنجبران با زحمات شبانه‌روزی خود، به خانواده‌هایشان کمک می‌کنند.
3. داستان رنجبرانی که از طبقات پایین جامعه به موفقیت رسیده‌اند، الهام‌بخش همگان است.
4. این کتاب داستان زندگی یک رنجبر با اراده را روایت می‌کند که هرگز تسلیم نشد.
5. در فیلم، شخصیت اصلی یک رنجبر را نشان می‌دهد که برای تحقق رویاهایش می‌جنگد.

امیدوارم این جملات مفید باشند!