کلمه "زرنگ" در زبان فارسی به معنای "هوشمند" یا "زیرک" است و معمولاً برای توصیف افرادی که دارای ذکاوت و تیزهوشی هستند، به کار می‌رود. در اینجا چند نکته نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه آورده شده است:

1. نحوه نوشتن: کلمه "زرنگ" به صورت "زرنگ" نوشته می‌شود و از حروف فارسی استفاده می‌کند.

2. جنس کلمه: "زرنگ" در زبان فارسی صفت است و به افراد یا اشیاء اختصاص داده می‌شود.

3. مفرد و جمع: شکل جمع این کلمه "زرنگ‌ها" است. برای اشاره به افراد زرنگ به صورت جمع، می‌تواند به کار رود.

4. قید و وصف: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت، قبل از اسم یا به عنوان قید در جملات استفاده شود. مثلاً:

   • او یک دانش‌آموز زرنگ است. (صفت)
   • او با زرنگی تمام مسئله را حل کرد. (قید)
5. جملات مثالی:
   • "آن دختر زرنگ همیشه در امتحانات نمره‌های خوبی می‌گیرد."
   • "زرنگی او باعث شد که به سرعت به هدفش برسد."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "زرنگ" به درستی و موثر در نوشته‌های خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "زرنگ" در جمله آورده شده است:

1. او همیشه در حل مسائل ریاضی زرنگ بود و به راحتی به جواب درست می‌رسید.
2. بچه‌های محله به خاطر بازی‌های هوشمندانه‌اش، او را زرنگ می‌نامیدند.
3. برای موفقیت در تجارت، باید زرنگ و هوشیار باشید تا بتوانید فرصت‌ها را درست شناسایی کنید.
4. معلم به خاطر پاسخ‌های سریع و درست دانش‌آموز زرنگ، او را تشویق کرد.
5. در دنیای امروز، افرادی که زرنگ و خلاق هستند، می‌توانند در کارشان پیشرفت کنند.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!