کلمه "زه" در زبان فارسی به چندین معنا و کاربرد مختلف می‌تواند اشاره داشته باشد، اما بیشتر به عنوان یک پیشوند یا برای اشاره به مواردی مانند "زه آب" یا "زه‌نویسی" مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ادامه به برخی از قواعد نگارشی و استفاده‌های مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. استفاده در ترکیبات: "زه" معمولاً در ترکیبات به معنای "کنار" یا "ساید" است. به عنوان مثال، "زهره‌زه" (کنار زهره).

2. نقطه‌گذاری: اگر "زه" در انتهای جمله‌ و به عنوان جزء یک ترکیب بیاید، باید توجه شود که نقطه‌گذاری‌های مناسب رعایت شود. مثلاً: "او آب را در زه‌ آب آورد."

3. نوشتار صحیح: املای صحیح کلمه "زه" باید با دقت رعایت شود و به کار بردن این کلمه به‌صورت جداگانه یا در ترکیبات، باید به لحاظ معنی درست باشد.

4. تلفظ صحیح: هنگام بیان این کلمه، تلفظ درست آن نیز مهم است و باید به دقت انجام شود.

5. مناسبت با متن: در استفاده از کلمه "زه" توجه به معنای آن و ارتباط آن با موضوع اصلی متن از اهمیت بالایی برخوردار است.

توجه داشته باشید که هر کلمه و پیشوندی در زبان فارسی با توجه به context و متن استفاده می‌شود و بهتر است با دقت به فضای نگارشی توجه شود.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "زه" در جملات مختلف آورده شده است:

۱. هنگام دوختن لباس، زه را به دقت انتخاب کن تا زیبایی کار بیشتر شود. ۲. در باغ، گل‌ها با زهره‌های رنگارنگ و زیبایی زینت داده شده‌اند. ۳. زه‌هایی که به دست آمده‌اند، نشان‌دهنده‌ی مهارت هنرمند در بافندگی هستند. ۴. در طراحی این تابلو، از زه‌های طبیعی برای تزئین استفاده شده است. ۵. او با استفاده از زه‌های نازک، کاردستی‌های زیبایی درست کرده است.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا توضیحات بیشتری می‌خواهید، بفرمایید!