کلمه "زیست‌شناسی" به ترکیب دو بخش "زیست" و "شناسی" ساخته شده است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه و ترکیبات مشابه اشاره می‌شود:

1. نوشتار درست: "زیست‌شناسی" باید با حرف «ز» بزرگ و با فاصله‌ای از خط تیره نوشته شود. در متن‌های علمی و رسمی، این شکل نوشتاری صحیح‌ترین است.

2. تلفظ: این کلمه به صورت "زیست‌شناسی" تلفظ می‌شود. دقت کنید که در نوشتار و تلفظ، تفاوتی بین «زیست» و «زیست‌شناسی» وجود دارد.

3. معنی: "زیست‌شناسی" به معنای علم مطالعه زندگی و موجودات زنده است. این علم شامل زیرشاخه‌هایی مانند زیست‌شناسی مولکولی، زیست‌شناسی سلولی، اکولوژی و غیره می‌باشد.

4. قواعد جمع: وقتی بخواهید به مقالات مختلف در این زمینه اشاره کنید، می‌توانید از واژه‌ی "زیست‌شناسی‌ها" (جمع) استفاده کنید.

5. توجه به ترکیب‌ها: در ترکیب با دیگر کلمات، به جای استفاده از خطوط تیره، معمولاً از فضای خالی استفاده می‌شود، مثلاً "کتاب زیست‌شناسی".

6. در تأسیس عناوین: در عناوین مقالات یا کتاب‌ها، معمولاً کلمات کلیدی بزرگ نوشته می‌شوند، مثلاً "زیست‌شناسی و آخرین دستاوردها".

این قواعد به حفظ دقت و وضوح در نوشتار فارسی کمک می‌کند.

1. زیست شناسی به بررسی جانداران و روابط آن‌ها با محیط زیست می‌پردازد.
2. من امسال در دانشگاه رشته‌ی زیست شناسی را انتخاب کرده‌ام تا بیشتر درباره‌ی اکولوژی بیاموزم.
3. کتاب‌های زیست شناسی به ما کمک می‌کنند تا درک بهتری از فرآیندهای طبیعی و چرخه‌های زندگی داشته باشیم.