کلمه «سابحات» به معنی «سُبحه‌گذاران» یا «زیر آب» در زبان فارسی استفاده می‌شود و معمولاً در متون دینی، ادبی یا ادبیات خاص به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و نحوه استفاده این کلمه اشاره می‌شود:

1. اسم جمع: «سابحات» به عنوان یک اسم جمع استفاده می‌شود و به جمعی از موجودات یا وضعیت‌ها اشاره دارد.

2. نقطه‌گذاری: اگر این کلمه در انتهای جمله یا بند قرار بگیرد، باید با علامت‌های نگارشی مناسب (نقطه، ویرگول، یا سایر نشانه‌ها) همراه باشد.

3. استفاده در جملات: هنگام استفاده از این کلمه، بهتر است جمله به گونه‌ای تنظیم شود که معنی آن به وضوح برای خواننده مشخص باشد. مثلاً: «سابحات در آب‌های آرام در حال شنا هستند.»

4. تکیه بر مخفف‌ها: در نوشتارهای غیررسمی ممکن است بخواهید این کلمه را مختصر کرده یا به شکل غیررسمی‌تری به کار ببرید. با این حال، استفاده از کلمات کامل در متن‌های رسمی باید رعایت شود.

5. نحوه تلفظ: تلفظ صحیح کلمه را نیز در نظر داشته باشید. سعی کنید از لهجه‌ها یا ویژگی‌های خاص زبان محلی در تلفظ پرهیز کنید، مگر اینکه متن یا مسابقه خاصی باشد که به آن نیاز دارد.

6. استفاده از حروف: در نوشتن این کلمه، حروف باید درست و واضح نوشته شوند. دقت در نوشتن آن به عنوان یک کلمه خاص از اهمیت زیادی برخوردار است.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه «سابحات» به درستی و با اعتبار استفاده کنید.

1. در روزهای آفتابی، دسته‌ای از پرندگان سابحات آسمان را پر می‌کنند و به زیبایی فضا می‌افزایند.
2. احساس آرامش هنگام تماشای سابحات ابرها در افق، روح انسان را تازه می‌کند.
3. سابحات خیره‌کنندهٔ غروب آفتاب، تماشاگران را به وجد می‌آورد و لحظاتی فراموش‌نشدنی خلق می‌کند.