سانس

کلمه "سانس" به معنای «جلسه» یا «نوبت» به ویژه در زمینه‌های فرهنگی و هنری، در زبان فارسی استفاده می‌شود. این کلمه به طور عمومی به کار می‌رود و در نوشتار و گفتار رسمی و غیررسمی ممکن است به شیوه‌های مختلف استفاده شود. در ادامه قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه آورده شده است:

1. املا: کلمه "سانس" با سین و صاد نوشته می‌شود و در زبان فارسی به همین شکل پذیرفته شده است.

2. تعداد: معمولاً برای اشاره به چند "سانس" از واژه "سانس‌ها" استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

   • "دو سانس نمایش برگزار شد."
   • "سانس‌های مختلفی در طول روز وجود دارد."

3. مفرد و جمع: در صورت نیاز به بیان جمع، می‌توان از "سانس‌ها" استفاده کرد، و این واژه در حالت جمع به تابلوهای اعلانات، برنامه‌های فرهنگی و سینمایی اشاره دارد.

4. نحوۀ استفاده: این کلمه معمولاً به همراه زمان یا نوع فعالیت می‌آید:

   • "سانس صبح"
   • "سانس شب"
   • "سانس نمایش فیلم"
5. استفاده در متون: هنگام نوشتن متون ادبی یا رسمی باید توجه داشت که "سانس" به‌طور دقیق و صحیح مورد استفاده قرار گیرد تا از بروز ابهام یا سوءتفاهم جلوگیری شود.

در مجموع، کلمه "سانس" به‌عنوان یک واژه تخصصی در مورد جلسات یا نوبت‌ها در هنر و فرهنگ شناخته می‌شود و باید بر اساس موارد ذکر شده از آن استفاده شود.

1. در سینما، هر سانس نمایش فیلم با تأخیر شروع شد و تماشاگران منتظر ماندند.
2. برای مشاهده‌ی نمایش، باید بلیط سانس عصر را از قبل خریداری کنیم.
3. در این روزها، سانس‌های آموزشی بیشتری در دانشگاه برگزار می‌شود تا به دانشجویان کمک کند.