سحابی

کلمه "سحابی" در زبان فارسی به معنای ابرهای فضایی است که به طور خاص به ابرهای گازی و غباری اطلاق می‌شود که در فضا وجود دارند و می‌توانند به تشکیل ستاره‌ها و سیارات جدید کمک کنند. به لحاظ قواعد فارسی و نگارشی، چند نکته درباره استفاده از این کلمه وجود دارد:

1. نحوه نوشتن: "سحابی" بدون املای اشتباه نوشته می‌شود و حروف آن به درستی ترتیب داده شده‌اند.

2. تلفظ: این کلمه به صورت "سَحابی" تلفظ می‌شود.

3. جمع و مفرد: کلمه "سحابی" به صورت مفرد به کار می‌رود و در صورت نیاز به جمع، می‌توان از "سحابی‌ها" استفاده کرد.

4. کاربرد: این کلمه غالباً در متن‌های علمی، به ویژه در مطالب مربوط به نجوم و مطالعه فضا، استفاده می‌شود.

5. نقطه‌گذاری: هنگام استفاده از کلمه "سحابی" در جمله، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه کرد و طبق ساختار جمله، از ویرگول، نقطه و سایر علائم نگارشی به درستی استفاده کرد.

مثال: "سحابی‌ها می‌توانند به تشکیل ستاره‌ها کمک کنند."

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "سحابی" در نوشته‌های فارسی استفاده کرد.

1. در شب‌های صاف و بدون ابر، می‌توان سحابی‌های زیبای کهکشانی را در آسمان مشاهده کرد.
2. سحابی‌های میان ستاره‌ای به عنوان مکان‌هایی برای تولد ستاره‌ها شناخته می‌شوند.
3. پیشرفت تکنولوژی نجوم به دانشمندان این امکان را داده است که سحابی‌های دوردست را با جزئیات بیشتری بررسی کنند.