سخندان

کلمه "سخندان" در زبان فارسی به معنای کسی است که سخنران یا سخن‌پرور باشد. برای نوشتن و استفاده از این کلمه، به چند نکته‌ی مهم نگارشی و دستوری توجه کنید:

1. استفاده از کلمه: "سخندان" به عنوان اسم (صفت فاعلی) می‌تواند در جملات مختلف به کار برود. برای مثال: "او یک سخندان ماهر است."

2. نصب و جر: در جمله‌هایی که "سخندان" در نقش مفعول یا مجرور قرار می‌گیرد، به صرف فعل و قواعد نصب و جر توجه کنید. مثلاً: "من سخنان این سخندان را شنیدم."

3. تلفظ: توجه به تلفظ صحیح این کلمه در مکالمات نیز ضروری است. این کلمه به صورت "سخندان" تلفظ می‌شود.

4. نقش در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا صفت به کار رود. به عنوان مثال: "سخنرانی او تاثیر زیادی بر حضار داشت زیرا او یک سخندان توانا بود."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "سخندان" به طور صحیح و مؤثر در نوشتار و گفتار استفاده کنید.

1. سخندان باید با دقت و حکمت به مسائل زندگی نگاه کند تا بهترین تصمیم‌ها را اتخاذ کند.
2. او به عنوان یک سخندان مشهور در جامعه، همیشه با سخنانش دیگران را الهام می‌بخشد.
3. در جمع، سخندان به راحتی می‌تواند توجه همه را جلب کند و فضای سخنرانی را زنده کند.